Selamat malam :)
Malam nan indah ini, aku diselubungi sendu dan pilu yang amat sangat...
Sebab aku telah ditinggalkan oleh seseorang yg amat aku sayangi...
Teganya beliau..wuuuuu.....
Oh OPAH..setelah dua bulan berada di teratak kami sekeluarga, akhirnya opah pulang jua ke kampung halaman siang tadi..nun jauh di perak sana...wuwuuuu..
Hmm..
Opah, fatin tak sanggup nak masuk bilik yang pah duduk tu..sebab bila masuk fatin terbayang-bayang pah duduk atas katil..setiap malam fatin selalu temankan pah tido, tapi malam ni fatin kene
tido sorang-sorang......:'(
Fatin mintak maaf andainya layanan yg fatin bagi selama pah ada kat sini tak memuaskan,
tapi fatin harap pah tau yang fatin sayangkan pah sangat2..bila time makan,
pah mesti panggil semua makan sekali, sebab pah tak suka makan sorang2..:')
Bila makan ramai2, pah makan mesti menambah..like! :'D
Bila angkat pah masuk bila air ke, angkat letak atas katil ke, pah selalu cakap
"pah ni menyusahkan patin je, patin ade keje pah ngaco je.."
Alah pah ni, fatin ni kan cucu yg kuat dan rajin..haha :'D
Tempat jatuh lagi dikenang, ni kan pulak rumah sendiri. Itulah yg boleh aku cakapkan apabila akhirnya
mama dan abah terpaksa hantar opah balik sebab opah rindukan rumah die..hmmm..
Ni jela hadiah kenang-kenangan untuk opah yg sempat fatin sediakan andai kata merindui kami disini. :')
Semoga pah dipanjangkan umur dan diberikan kesihatan yg baik...amin~
0 komen budak baik:
Post a Comment